OK

OK Annuleren

Bedankt

Sluiten

Massagetherapeut Marin Dijkman over de overgang

Massagetherapeut Marin Dijkman

Als massagetherapeut krijgt Marin Dijkman (48) tal van vrouwen over de vloer – van jong tot oud, van onbevangen tot door de wol geverfd. Eenmaal op haar massagebank, weer in contact met hun lichaam, komen emoties al snel los. In zo’n vertrouwde omgeving kunnen ze openlijk praten over wie ze zijn, wat ze voelen en denken, waar ze vandaan komen. Zo ook over de overgang. Een onderwerp waarover we in onze huidige westerse maatschappij nog weinig praten. Zo ondervindt Marin, die haar ervaringen zelf juist graag deelt. Zonder een woord te wisselen heb je bovendien al snel genoeg door dat ook Marin in de overgang zit. Haar energie is open en warm, haar blik indringend. Naast haar staat een glas ijsblokjes, die ze en passant over haar gezicht en lichaam dept. ‘Ja, die opvliegers, hè?!’ In gesprek met Marin over een waardevolle nieuwe levensfase, een ware connectie met jezelf en je gevoelens er gewoon laten zijn.

Vertel, hoe ervaar je de overgang zelf?

‘De overgang brengt een andere energie – alsof je lichaam loskomt van de vruchtbare jaren en je daarbij ook “schoner” wordt van gedachten’

‘Ik zit er nu middenin, in de pre-menopauze. Toen ik 47 werd, zei mijn moeder: “Nu begint de overgang.” En dat was zo, als bij klokslag. Alsof ze het had “aangezet”. Ik merk dat niet alleen mijn lichaam aan het veranderen is, maar ook mijn gedachten. Ik was altijd een seksueel, sensueel wezen, nu beweeg ik toe naar een oudere, wijze vrouw.’

Wat vind je van die transformatie?

‘Ik blik nu terug op een leven waarin ik van alles heb gedaan, gereisd, avontuurtjes beleefd met mooie mannen. (Lacht) Die rol heb ik goed uitgebuit. Nu mag ik een andere rol vervullen en dat voelt goed. Ik ben nog steeds moeder met twee jonge kinderen (van 7, 9 en 20 jaar), maar ook een soort grootmoeder. Ik ben wijzer geworden, waarbij ik ook een andere relatie aanga met mannen. Sterker nog, ik heb nu meer mannelijke vriendschappen dan ooit. De gesprekken worden dieper; ik wil het niet meer hebben over “platte zaken”. Ik ben op zoek naar diepgaande gesprekken, waarin ik mijn wijsheid kan uitspreken. De overgang zet dat in een soort stroomversnelling.’

Wat gebeurt er verder in je lichaam?

‘De overgang is net zo’n onderwerp als bevallen van een kind: niemand heeft het erover! Maar waarom?’

‘Het is een apart proces, waar je weinig vat op hebt. Als jonge vrouw word je eens in de maand ongesteld. Dat kan vervelend zijn, maar je bent erop berekend en je gaat erdoorheen. Bij de overgang is het in het duister tasten: hoe gaat mijn lichaam nu weer reageren? Het is ook een heel persoonlijk proces. Ik bloed nu het hele jaar door, continu, zonder dat ik daar even een stop op kan zetten. Verder maak ik me niet zo druk om extra’s kilo’s, een buikje dat meer hangt. Het boeit me niet zo wat anderen vinden. Lekker, om die last van je af te schudden.’

Hoe ga je hier verder mee om?

‘Je kunt voor medicijnen kiezen tijdens de overgang, de zogenaamde hormoonpil. Alleen, dan moet je maar net weten dat je in de overgang zit. Want dat is de crux: veel vrouwen hebben geen flauw benul dat het al zover is. Vervelend, want dan kunnen al die lichamelijke en emotionele veranderingen je overvallen. Zelf kies ik ervoor om het op de natuurlijke manier te doen, omdat ik vroeger ook al slecht reageerde op de anticonceptiepil. Zo bewandel ik mijn eigen pad, maar dat kan best zwaar zijn. Ik slik supplementen waaronder magnesium, ijzer en goudwater. Magnesium zorgt er bijvoorbeeld voor dat spieren wat meer ontspannen, dat je de stress wat minder voelt in je lijf. Verder neem ik Menopauze Protect van Orthica, die de hormoonhuishouding uitbalanceert met verschillende kruiden. Plus, een haar- en nagelsupplement, want ik heb last van haaruitval. Dat komt er ook nog bij. (Lacht) Tijdens de overgang maak je minder van een stofje (serotonine) aan waardoor het verouderingsproces versnelt. Dit probeer ik te ondervangen met extra vitaminen.’ 

En geestelijk?

‘Ik merk dat ik meer stemmingswisselingen heb, vaker moe ben. Het voordeel is dat ik mijn eigen business run, geen partner heb en mijn kinderen voor 50% van de tijd bij mij zijn. Daardoor heb ik veel tijd voor mijzelf. Ik kan mij terugtrekken wanneer ik wil. Dan kan ik lekker tegen mijzelf aanpraten, afstand nemen. In een relatie zou dat toch lastiger zijn. Dan zou ik wel echt een draak zijn.’ (Lacht) 

Waarom is het zo belangrijk om de overgang te praten?

‘Vooral vrouwen hebben de neiging om hun pijn weg te stoppen, omdat ze het gevoel hebben snel als aansteller te worden bestempeld’

‘Er wordt nu helemaal niet over gesproken. Dat is een van de redenen dat vrouwen ook niet weten dat ze in de overgang zitten, en hoe ermee om te gaan. Het is net zoals met bevallen: niemand heeft het erover! Terwijl we elkaar juist kunnen sterken door onze ervaringen te delen. Iedereen gaat de overgang op zijn eigen manier aan: de een heeft lichamelijke problemen, de ander heeft nergens last van, weer een ander slikt een hormoonpil want die heeft zo’n druk bedrijf dat ze al die lichamelijke schommelingen er echt niet bij kan hebben. Er is niet één verhaal, er zijn meerdere verhalen. Dat is ook het punt: je kunt er geen peil optrekken. Ja, uiteindelijk moet je er alleen doorheen, maar stop het niet weg. Ik denk dat we ook naar mannen toe veel meer open mogen zijn over het proces van de overgang. Zonder er zielig over te doen, maar om het er gewoon te laten zijn als onderdeel van jou als vrouw. Zonder hier verder een oordeel aan te hangen.’  

Waarom blijft het voor veel mensen anno 2019 nog steeds een soort taboe-onderwerp, denk jij?

‘Het zit toch een beetje ingebed in de Nederlandse cultuur. Zo van: “Joh, stel je niet aan!” Vooral vrouwen hebben de neiging om hun pijn weg te stoppen, omdat ze al snel als aansteller worden bestempeld. Mijn moeder wist helemaal niet dat ze in de overgang zat en ze was totaal in paniek! Geen idee van wat er met haar lichaam gebeurde. Helaas wordt de overgang vaak negatief belicht. Terwijl het juist veel positiviteit, vrijheid en wijsheid brengt. Jarenlang heb ik voor drie kinderen van alles in mijn lichaam aangemaakt om voor ze te kunnen zorgen. Daar word ik nu van losgemaakt, van die baarmoeder. Alsof je wordt schoongemaakt. Het is een andere energie. Ik heb het idee dat ik hierdoor ook schoner word van gedachten. Zo voel ik het tenminste.’

Hoe help je vrouwen in de overgang met jouw massagetherapie?

‘Als je maar blijft doorrennen zonder te luisteren naar wat je nu écht nodig hebt, treedt er verharding op in het lichaam’

‘Ik herken het meestal wel als een vrouw in de overgang zit: hoe haar gezicht staat, hoe ze loopt. Daar kan ik dan op intunen, het gesprek aanwakkeren. Simpelweg ervaringen uitwisselen, aandachtig luisteren, energetisch wat “licht” geven. Waar loop je mentaal of emotioneel tegenaan? Dat vertaalt zich vaak naar het lichaam. Zo zie ik bij vrouwen in de overgang bijvoorbeeld veel darmproblemen. Dat heeft te maken met voeding, maar ook letterlijk met pijn in de baarmoeder, in de onderrug, bij het plassen. Het is belangrijk om de balans te vinden tussen ontspanning en bewegen. Door heel diep te masseren ga je ook loslaten. De dingen die je vasthoudt in je lichaam en die je niet meer nodig hebt. Daar komt dan bijvoorbeeld nog meditatie bij, zodat je dat nieuwe bewustzijn internaliseert.’

Welke boodschap zou je vrouwen in de overgang willen meegeven?

‘Veel vrouwen zitten in een bepaalde structuur met werken, kinderen, noem maar op. Het laat geen ruimte om echt naar jezelf te luisteren. Zeker in de overgang, wanneer je ook nog eens moe of humeurig bent. Je hebt het gevoel dat je niet zomaar kunt afzeggen als je een off-moment hebt, je blijft maar doorgaan. Hierdoor treedt er veel verharding op in het lichaam. Ik wil dan zeggen: “Wees eens lief voor jezelf, adem ernaartoe, kijk eens wat je werkelijk nodig hebt.” Het gaat niet eens zozeer over de ruimte die vrouwen niet krijgen, het gaat om de ruimte die ze zichzelf niet geven. Dat vind ik moeilijk om te zien. Zo kun je zomaar tegen een burn-out aanlopen. Laat je pijn, je verdriet juist toe. Hoe minder aandacht je eraan schenkt, hoe harder je lijf begint te schreeuwen. Daarin probeer ik te ondersteunen.’

Hoe ervaar je het ouder worden an sich?

‘Ik denk dat het onderschat wordt. Toen ik zwanger was, heb ik zoveel gehad aan het luisteren naar de verhalen van oudere vrouwen en hoe zij er instaan. Ik vind dat dit veel meer geëerd mag worden; de kennis en ervaring van wijze, oudere vrouwen. Dat heeft zoveel meerwaarde voor de maatschappij, hoewel er weinig aandacht aan wordt besteed. We zijn zo bezig met uiterlijk vertoon, maar daar gaat het in wezen helemaal niet om. Door die overmatige focus op uiterlijk raak je juist de connectie kwijt met wie je werkelijk bent, vanbinnen. Niets mooier dan een vrouw die in haar volle kracht en vreugde staat – dat is pure energie, het heeft niks met uiterlijk te maken. Relatietherapeut Edith Hubers zei mij ooit: “Als een man de Godin in een vrouw ziet en ze kijkt om, dan maakt ze van hem een God, en niet andersom.” Maar de allermooiste bewustwording vind ik dat we (man of vrouw) eigenlijk allemaal één zijn. Ik hoop dat we in de toekomst meer respect krijgen voor elkaars gevoelsleven als mens en hoe die op dat moment is. Zwaar of licht, laat die gevoelens er gewoon zijn.’

go to top