De zones van de hoofdhuid

Haar, hoofdhuid en dus schedel hebben veel met elkaar te maken. De botstructuren op je kroon in combinatie met de staat van de haarschacht en haardichtheid zorgen voor een vitaal glanzende, volle bos haar – of juist niet. Ontdek hier meer over de topografie van de schedel, de verschillende posities en hun betekenis. Belangrijk, aangezien dit ook de basis vormt voor een gezonde hoofdhuid en haargroei.

De verschillende delen van de schedel

Net zoals de hemelbol, een sferische weergave van de hemel met al zijn sterrenbeelden, heeft de schedel en dus de hoofdhuid zijn eigen topografie! Wij geven je een studie van de ligging en benamingen van verschillende plaatsen op je schedel. Op basis van de zes voornaamste schedel botten (frontaal ofwel bij het voorhoofd, occipitaal ofwel bij het achterhoofd, twee pariëtale bij de achterzijde van het hoofd en twee temporale aan de zijkanten van het hoofd) wordt de schedel verdeeld in vier zones: frontaal, pariëtaal, temporaal, occipitaal. De vertex, het bovenste punt ofwel het kruintje van het hoofd van een mens of gewerveld dier, is onderdeel van de zogenaamde pariëtale zone.

Het verband tussen de schedel en haargroei

Haardichtheid is niet evenredig verdeeld over het oppervlak van de schedel. Daarom is het mogelijk om de locaties van de verschillende vormen van inplanting (hoe en waar het haar uit je hoofd groeit) op de hoofdhuid in kaart te brengen. Ter voorbeeld: bij de eerdergenoemde vertex (kroontje, hoogste punt van je schedel) ziet de natuurlijke haarimplant eruit als een vortex, een soort draaikolk. Terwijl die haarimplant aan de zijkant van de schedel weer heel anders, meer evenredig, is. Dit heeft invloed op hoe en waar het haar uit de schedel komt en dus op de haardichtheid bij bepaalde zones.